Mantis religiosa to łacińska nazwa Modliszki zwyczajnej- piękny okaz przysiadł dziś na drzwiach wejściowych do siedziby nadleśnictwa. Modliszka jest jak na warunki polskie, owadem dużych rozmiarów. Samice mogą dorastać do 7 cm. Swoją nazwę zawdzięczają pozycji, przypominającej osobę z rękami złożonymi do modlitwy, ale niech to nikogo nie zmyli, to niebezpieczny drapieżnik. Charakterystyczne ostro zakończone, chwytne odnóża pierwszej pary wykorzystuje do polowania na większe owady lub pająki.

Modliszka to gatunek objęty ochroną ścisłą na mocy Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. (Dz. U. 2014, poz. 1348), a także wpisana na „Czerwoną listę zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce” oraz do „Polskiej czerwonej księgi zwierząt” (w kategorii EN jako gatunek silnie zagrożony wyginięciem).

Osobliwą cechą modliszek jest możliwość kręcenia trójkątną głową bez poruszania całym ciałem, nie potrafi tego żaden inny owad! Ta umiejętność pozwala samicy odwrócić się podczas zbliżenia i pożreć kopulującego z nią samca. Robi to jednak dopiero wtedy, gdy ma pewność, że dostarczył on wystarczającą ilość nasienia do zapłodnienia jaj. Według badań tylko około 1/3 prokreacyjnych spotkań kończy się śmiercią samca. Istnieje kilka hipotez, które tłumaczą kanibalizm u Modliszek.  Jedna z nich opiera się na założeniu, że samiec, po akcie kopulacji traci cały zapas nasienia, dlatego jest już nie przydatny z punktu widzenia natury. Jest natomiast konkurencją dla samic w łowisku. Obecność Modliszki ucieszyła nas, tym bardziej, że owady te są gatunkiem bardzo rzadkim i ginący w Europie Środkowej.